Bye bye Indonesia!

Dit was het dan, onze fantastische reis.
De laatste dagen op Bali zijn voorbij gevlogen.
We hebben weer veel leuke dingen gedaan. 
In Ubud zijn we weer op de scooter een tourtje wezen doen.
We zijn bij onwijs mooie rijstterassen terecht gekomen en hebben daar doorheen gewandeld. Precies zoals je altijd op de foto's zit.
Rondom Ubud zie je overal winkels met teakhout. Wat een mooie spullen, die tafels, fantastisch!
Het is dat ik er al 1 heb, maar een tafel met echter houtlook en niet recht gezaagd maar de vorm van hout golvend erin. We wil dat nu niet?
Mocht ik ook een nieuw huis krijgen weet ik waar ik tafels ga kopen.
Wanneer ik een villa krijg koop ik overigens voor in de hal een soort mini boom met takken waarin ze vazen gemaakt hebben. Dat zou een leuke entree zijn.
Je merkt het al, mijn fantasie slaat erbij op hol. Een kleinigheidje is overigens dat deze spullen niet in een backpack passen. 
Dan zijn er natuurlijk verschillende opties, eigen vliegtuig aanschaffen of een boot in huren. Misschien moet ik beginnen bij sparen.
Ubud zelf is een leuke stadje, veel winkeltjes en gezelligheid. Uiteraard hadden we ook nu weer een massage verdiend. Deze dames waren alles behalve zachtjes. ze zaten op een gegeven moment half boven op ons, een hele bijzondere ervaring...
We sliepen in een hostel gerund door 2 broers, althans de ene was de baas en zijn broer hielp hem met ontbijt maken en de tuin bijhouden.
Dit resulteerde overigens in een wake-up call, 's morgens om 9 uur waarom we niet gevraagd hadden.
Gelukkig waren we al wakker maar moesten er erg om lachen. 
De beste meneer had ons ontbijtje al keurig klaar gezet in het schattige tuintje.
Ondanks alles heel schattig was zaten er wel 3 salamanders in de slaapkamer.. De verdwenen snel toen het licht aanging, geen idee waarheen. Ook zat er de dag erna een kever in de slaapkamer, die richting ons bed liep. Het was zo'n 23.00 's avonds maar wij bedachten dat beest moet weg! Bed half op z'n kop gezet. De buurvrouw vroeg door de muur heen of we aan het basketballen waren. Maar nee we waren druk met hele andere dingen, een kever zoeken die we nooit gevonden hebben.
Uiteindelijk hebben we redelijk kunnen slapen.
Die dag gingen we met 1 van de broers mee, kijken bij zijn rijstveld.
Enthousiast liet hij al zijn fruit bomen zien en zijn rijstveld.
Per oogst komt hier zo'n 600-800 kg rijst vanaf en dit 2 jaar.
Hij eet met zijn gezin ( vrouw en 2 kinderen) een kilo per dag.
Na een snelle berekening heeft hij dus veel te veel rijst. Hij verkoopt dit niet maar geeft dit aan familie en vrienden op een jaarlijks feest.
Het is volgens mij een slimme man, hij was de baas van veel rijstvelden en beheerde die, zorgde voor mest voor op de grond en regelde de ceremonie voor de start van een nieuwe beplanting. Dit doen ze om de goden te vragen voor een goede oogst. Iedereen in de omgeving moet namelijk op dezelfde dag beginnen met planten van rijst, dit heeft te maken met muizen en ongedierte.
Daarnaast had deze meneer ( Rai Mantra) als enigste een machine om de rijst te planten.  Ipv 5 dagen had hij er nu 5 uur voor nodig.
Naast veel informatie wilde wij natuurlijk hebben helpen met onkruidwieden , oftewel gras verwijderen. 
Dit vond hij helemaal fantastisch, er blijken nooit toeristen te helpen. Wij vonden het op onze beurt weer fantastisch om te helpen met hun echte werk.
Blijven staan is overigens best lastig in een rijstveld, je zakt namelijk diep weg door het water wat erin staat. 
Lang hebben we niet geholpen, zo'n half uur denk ik.
Daarna klom hij in een boom en hebben we een echte verse coconut gekregen. Wat een ervaring!
Snel moesten we terug naar het hostel, we moesten de bus halen naar Kuta.
De laatste dagen waren toen ineens aangebroken.
Op donderdag hebben we nog afgesproken met Laura, het meisje die we ontmoet hebben in Sumatra.
Wat superleuk om haar weer te zien! 
We hebben gerelaxed in haar hotel bij het zwembad.
Zijn uiteten geweest en hebben de vakantie afgesloten met een avondje genieten van het nachtleven in Kuta.
De ene naar de andere kroeg gingen we in en we hebben ons uitstekend vermaakt.
Na het stappen gingen we nog even een ijsje eten.
Vervolgens liep Laura mee naar het hostel. We hadden bedacht nog even te zwemmen, uiteraard mag dat niet en juist daarom is het leuk!
Het was een klein hostel dus de balie waar de security zat was vlak naast het zwembad. Snel rende we het zwembad in.
Als snel had de security het door maar ipv ons eruit te halen, kwam hij ook even zwemmen. 
Zo bang als hij was om gesnapt te worden door z'n bazin die in een kamer sliep aan het zwembad.
Na 10 minuutjes waren we er wel weer klaar mee en gingen eruit.
Vervolgens hebben we afscheid genomen van Laura en hopen haar ooit weer terug te zien, ergens op reis of als ze besluit Nederland te verkennen.
Toen we 's morgens wakker werden ( een beetje brak) hebben we ontbeten spullen gepakt en nog even bij het zwembad gezeten.
Om 12.30 werden we opgehaald en om 16.10 zijn we de lucht ingegaan.
Nu zijn we in Hong-Kong, we zullen zaterdag rond 7.00 Nederlandse tijd landen.
Om vervolgens om 16.10 aan onze eerste wedstrijd van het seizoen te beginnen
Blij dat we iedereen weer gaan zien en we onze mannen niet meer hoeven te missen.
Maar het voelt gek dat onze reis erop zit waar we zolang op gewacht hebben en dat hij voorbij gevlogen is.
Sumatra en Lombok hebben denk ik de beste indrukken achtergelaten ookal is het moeilijk kiezen want oprecht alles was fantastisch. 
Alles wat we hebben meegemaakt, de mensen die we ontmoet hebben. Elk eiland met zijn eigen charmes, de vriendelijkheid op alle plekken.
De versierde straten met offers zal ik nog gaan missen. 
Indonesië bedankt voor alles wat je me gegeven hebt. 
Misschien kom ik ooit nog eens terug om die tafel te kopen!