First time in Africa!

Hier mijn eerste berichtje uit Kenia!
We zijn maandag om 1.00 ongeveer geland in Nairobi. De vlucht is goed gegaan en we hebben geen vertraging gehad. Toen we bijna al onze bagage hadden, bleken er een aantal tassen en een gitaar nog in Istanbul te liggen. Er was iets mis gegaan tijdens te overstap. Dit werd meegenomen met de eerst volgende vlucht, de volgende ochtend.... Gelukkig gingen we overnachten in een hostel in Nairobi. Alle backpacks worden boven op de bus getild en wanneer ze denken dat het een beetje stevig ligt gaan we rijden, er gaat hier geen zeil of spanband overheen. De volgende ochtend hebben Keniaanse mensen die bij de organisatie betrokken zijn de koffers opgehaald. Toen we eenmaal zover waren zijn we verder gegaan richting Nyeri dit was ongeveer een reis van 3 uurtjes. Er was mooi landschap, alleen het verkeer is er een chaos. Op een tweebaansweg met z'n 3e rijden kan makkelijk! Wat me opviel is dat het redelijk bebouwd is in Kenia vooral bij Nairobi. Je ziet winkels en soms mooie huizen er zijn veel auto's en zelfs een ijzeren vangrail!  

Toen we eenmaal bij de school waren aangekomen kregen we een warm ontvangst met een lunch, ze hebben hier gewoon normaal brood! De tassen even in de slaapzaal gelegd. Dit lijkt net op de Annie slaapzaal. Heel veel oude krakende bedjes, matrassen met kuilen erin. Had je nog geen last van je rug dan krijg je het hier wel! 
De kinderen zijn nog niet op de school ze hebben vakantie. Deze komen de volgende dag.

Dinsdag ( 1-7-2014) ochtend hebben we eerst een lekker ontbijt gekregen. Toen zouden we naar het stadje gaan simkaarten halen en pinnen. Dit gaat op zijn Afrikaans, geen idee hoelaat de bus er is en hoelang het duurd. Dit was uiteindelijk smiddags na de lunch pas. We zijn de hele middag bezig geweest met simkaarten halen en pinnen. We waren voor de Afrikanen erg bijzonder. We moesten ons overal doorheen proppen maar het is uiteindelijk gelukt. 

Toen we 's middags terug kwamen waren de kinderen terug van vakantie. Wat zijn ze druk!! Iedereen wil even de aandacht en vertellen hoe ze heette, een high five geven of aan je haar zitten. Op deze school slapen er ongeveer 400 leerlingen dus best moeilijk om dan aandacht te verdelen met 24 Nederlanders..

De volgende dag gingen we echt aan het werk. Iedereen was daar inmiddels aan toe. Een paar gingen naar het weeshuis en een paar naar de school. Ik ben naar het schooltje geweest. Dit was duidelijk een armere school dan waar we verblijven. Op de school van ons verblijf moeten de ouders wat betalen voor het eten en scholing van leraren. Wanneer je kind hier op zit heeft het een betere toekomst.
Dit was op het schooltje waar we klussen niet zo. De lokalen zijn donkere hutjes en hebben geen goede vloer. We moeten dan ook de vloer uitgraven zodat er beton gestort kan worden en de kinderen heen natte voeten meer hebben wanneer het regent.
Maar eerst gingen we kijken op de school we kwamen in een lokaal voor speciale kinderen iets waarvan ik niet verwacht had dat dat er zou zijn. Hier zitten bv doven kinderen, autistisch of de erge drukke kinderen. Goed dat deze kinderen op  een arme school ook een kans krijgen!
 Uiteindelijk gingen we aan het werk wat een karwei is dat! Het voelt wel goed omdat je met iets nuttigs bezig bent. Soms deden we even een kleine pauze. Toen de kinderen pauze hadden leek het weer als of we de koningin waren iedereen ging om ons heen staan en kijken. Dit went nog niet echt eigenlijk.. 
Met de lunch was ik naar het hutje gelopen om te kijken. Het is een houten hutje met daarna een mega pan eten. Elke dag hetzelfde voor de kinderen. De kinderen rennen als een kudde schapen met hun bakje naar het keukenhutje. Gaan dan in rijen staan. Als ze niet doen hoe het moet loopt er een juffrouw met de stok tussen de kinderen door, dan staan ze ineens heel snel goed.
Uiteindelijk mochten wij opscheppen dat was zo bijzonder, maar ook naar om te zien hoe erg die kinderen dringen voor een beetje eten.

De dag daarna ben ik weer bij het schooltje geweest. Het blijft bijzonder.. En wij blijven bijzonder voor hun zowel op de school van het verblijf als daar.. Ik ben er nog niet aan gewent. We hebben nu weekend we gaan straks kijken in de sloppenwijken en vanmiddag zwemmen. Vanavond gaan we voetbal kijken en morgen naar de kerk. 
Ik ben benieuwd wat voor verbazingen we nog meer krijgen!

Veel liefs uit Kenia!